Niet verzekeren voor zelfstandigen soms logische keuze

Steeds minder werkenden zijn verzekerd tegen werkloosheid, ziekte en arbeidsongeschiktheid. Een belangrijke oorzaak is de toename van het aantal zelfstandigen en de afname van verzekeringsgraad onder hen.
Waar werkloosheid en ziekte kan nog onder het ondernemersrisico geschaard kunnen worden, is het risico van arbeidsongeschiktheid veelal een lastig in te schatten, klein risico met grote financiële gevolgen.
Veel zelfstandigen beschikken bij arbeidsongeschiktheid over alternatieven waarmee ze in ieder geval tot aan pensionering in een minimuminkomen kunnen voorzien. Een kwart is vrijwillig verzekerd en de rest heeft vaak verzekerde inkomsten uit loondienst, inkomsten van de partner, of vermogen. Toch heeft een kwart van de zelfstandigen onvoldoende alternatieven om in een minimuminkomen te voorzien, en bijna één op de twintig heeft helemaal geen mogelijkheden. Voor een inkomen op het niveau van de werknemersverzekering WIA heeft meer dan de helft van de zelfstandigen onvoldoende mogelijkheden.
Voor een deel van de zelfstandigen is niet-verzekeren een logische keuze: een minimumverzekering biedt hen vooral bescherming tegen de (partner-)inkomens- en vermogenstoets van de bijstand. Hoe meer kans op bijstand, hoe minder nut zo’n arbeidsongeschiktheidsverzekering voor hen heeft. Daarom kan niet-verzekeren voor deze zelfstandigen een logische keuze zijn, hoewel er vanuit maatschappelijk oogpunt sprake is van risicoafwenteling. Werknemers kunnen hun risico niet afwentelen, omdat ze verplicht verzekerd zijn en dus bij arbeidsongeschiktheid niet in de bijstand komen.
Bron: CPB 31-10-2016